Солонгост зорчсон тэмдэглэл-2

Миний очсон хот Илсан гээд Сөүлээс хойшоо метрогоор 1 цаг орчим явдаг жижиг хот. Энд манай нөхрийн дүү нь эхнэртэйгээ амьдардаг юм. Эхнэр нь Сөүлд магистрт сурдаг.  

Сэтгэгдлийн хариу

Хөөх миний муу блогийг ийм их хүн уншиж ийм нухацтайгаар хүлээж авдаг гэж огт бодсонгүй шүү ккк. За эхнээс нь хариулаад явчих уу даа. Хэрвээ сээгий үлдээсэн Anom-ууд эргэж орж ирж хардаг бол...

Тэр navigation device-ийг чинь анхнаасаа Olloo GPS-ийн нөхдүүд л GPS гэж ойлгуулсан шд. Ээж хад орьё гэвэл Ээж хад гээд хийхэд л "Та ийшээ тэдэн км, тийшээ эргээд тэдэн км яв" гэж зааж өгдөг гээд рекламдаад байдаг биз дээ. Тэр солонгосын таксинд байсан зүйл чинь яг адил л юм байх чинь билээ. Би тэгээд л ойлгоцон шд. Нөхрөөсөө асуусан чинь GPS биш navigation л гэдэг байсан юм билээ л дээ. Солонгосууд нь өөрсдөө их сонин хэлдэг юм билээ набигажи ч билүү. Би чинь техникээс хол эмэгтэй хүн намайг GPS navigation device хоёрыг ялгасангүй гэж загнаад яахнав дээ ккк. 

Тэр зураг чинь эндээ байхдаа зүв зүгээр засагдаад босоо болчихоод байгаа мөртлөө блог руугаа чирээд оруулахаар огт өөрчлөгдөхгүй байгаа юмыг би яахын. Над шиг ингээд нэргүй сээгийтэй хэрэлдээд сууж байдаг хүн байна уу ккк. 

Хөөе би smartphone-тэй шүү. Миний ухаалаг гар утастай байх үгүй нь миний хувьсгалын тохироо бүрдэж одоо л нэг онгоцоор хилийн дээс алхаж байгаатай огт хамаагүй юм шиг санагдах юм. Бүүр жаахан байхдаа вагоноор л Эрээн Бээжин орж байлаа, тэр үед чинь Эрээн Бээжин чинь одооных шиг гоё сайхан байгаагүй юм. 

Хөдөөний малаар дуудаад байдаг хүмүүст хэлэхэд 1-рт би бараг 3 үеэрээ хотын хүн. Тэрнээс өмнөх гэвэл бүгдээрээ хөдөөнөөс орж ирж хүрээнд суурьшаа биз дээ. Манай гэр бүлийн хүн ч адил. Сүүлийн үеийн хотын иргэдийн л адил Тэрэлж орж морь тэмээ унаж үздэг. 2-рт 3 сая ч хүрэхгүй бидний цөөхөн хэдэн монголчууд бие биенээ хөдөө хотын малаар нь дуудаж гэдсээ жийлцэх нь сайн юманд лав хүргэхгүй гэж боддог юм. Би угаасаа тэр нутгийнх энэ нутгийнх гэж жалга довны үзэл гаргахыг яс махнаасаа эсэргүүцдэг.

За миний саяны бичсэн аяллын тэмдэглэлд монголоо муулсан зүйл Буянт-Ухааг Чингис хаан гээд нэрлэчихлээ гэж бухимдснаас өөрөөр ганц ч байхгүй дахиад уншаад үзээрэй. Монголын маань нэрийг гаргадаг ганц хааныхаа нэрээр юм болгоныг нэрлээд байх нь утгагүй санагддаг.

Би өөрөө нэг бүрчлэн жижиг зүйлийг ч ажиглан бичсэн аяллын тэмдэглэл унших их дуртай болохоор ингээд биччихлээ. Харин хэт нуршуу байна гэсэн шүүмжийг хүлээж авлаа. Дараагийн постдоо анхаарнаа. 

Кааспер мээн! Тайвшир тайвшир, бид чинь их стресстэй нийгэмд амьдардаг юм билээ шд. Ингэж нэргүй сээгийнд хүртэл нервтэж хамаг тархины эд эсээ үхүүлээд байвал бидний цөөхөн хэдэн монголчууд урт насалж улс орноо хөгжүүлж чадахгүй шүү ккк. Миний өмнөөс хариулт өгсөнд баярлалаа. 

За ямар ч байсан юм бичиж байгаа хүн элдэв юм дуулдаг гэдэг эхнээсээ ингээд эхэлж байгаа бололтой. Гандан буурахгүй шүү хө. Хэдэрлэхийг нь хэдэрлээд тусгахыг нь тусгаж аваад бичээд байнаа.  

    

Солонгост зорчсон тэмдэглэл - 1

За байз онгоцноосоо эхэлдэг юмуу даа. Бид МИАТ-аар нисэв ээ. Гэр бүлийн хөнгөлөлт гээд овоо сайхан хямдарсан шүү. Манай хоёр хүүхэд зөвхөн таксаа төлөөд үнэгүй, би 25% хөнгөлөгдөөд гэх мэт. Эмээ болохоор ахмадын хөнгөлөлт 45% гээд. Нээрээ эмээгээ авч явсан шд хэлсэн билүү. Манай эмээ 82 настай мөртлөө давын дажгүй нисээд яваад ирсэн. 

Ажилдаа орж ирээд

шуугиулж өгч байнаа. Өчигдөр орой онгоцноос буугаад өнөөдөр өглөө ажилдаа ирээд ширээн дээр овоорсон ажлаа захаас нь шүүрээд л сууж байна. Энэ долоо тэгээд ирэх 7 хоногт ажиллаад л явах нь дээ. Ирэх 7 хоногийн 5 дахь чинь 30 байхгүй юу. Би 1нд Япон руу ниснэ. Бараг нисэх хүртлээ л ажлаа хийх байх даа. Тэгснээ weekend-ээр Япон яваад нэг дэхээс нь хичээлдээ орчих юм. Ёоо эрс солигдох нь дээ. 

Би энэ ажилд орсноосоо хойш ер олигтой олон хоног амарч үзээгүй гэхэд болно. Сая хайран амралтын хоногуудаа үхүүлж байхаар гээд 10 хоногийн амралт аваад Солонгос явж амарчихаад ирлээ. Уг нь цаашаа Америк орох байсан ч онгоцны тийз оройтож захиалснаас аймаар үнэд орчихож, бас очоод дөнгөж 4-хөн хонох болчихоод байсан тул их тав тухгүй аялал болох гээд байхаар нь аргагүйн эрхэнд Америк явахаа цуцлаад тэр чигээрээ Со-д 11 хоночихлоо. Их сонинтой, удахгүй зурагтай гоё постууд хийнээ, санаа бодлоо ч хуваалцая. Эхлээд энэ ажлаасаа жаахан нимгэлэхгүй бол болохгүйнээ. 

Амарч явнаа би

Юу ч бодох санах юмгүй амарч гадуур тэнэж сайхан сайхан газраар зугаалж юм үзэж нүд тайлж мэдрэлээ муудтал сохор зоос ч үгүй болтлоо дэлгүүр хэсч байна. Ирээд сонин сайхнаа бичье.

Дорноговийнх сакура мөн үү?

Өчигдөр Дорноговийн уугуул нэг өвөө ирээд манай ажил дээр. Төрснөөсөө хойш өдийг хүртэл 60 гаран жил тэндээ амьдарч байгаа хүн. Ийш тийшээ явж үзээгүй. Тэнд ургадаг сакураг бол мэдээж насныхаа тооноос хэд дахин олон харсан байж таараа.

Япон, Солонгос

Япончууд манай улсад аль картын бараанд шилжсэн үеэс л тусалж ирсэн. Цэнхэр автобус, лаазтай хуурай сүү хоёрыг лав мэдэхгүй хүн байдаггүй байлгүй дээ. Оронд нь миний л мэдэхийн юм нэхэж энээ тэрээ болж шантаажлаагүй дэг /жирийн иргэний хувьд мэдрэгдэх юм алга л байна одоохондоо/.  Тавантолгойдоо оруулах болов уу гээл хараад байсан гэсэн оруулаагүй биз дээ манайхан чинь. Тэглээ гээд юм хэлэхгүй л байна, элдэв тусламжаа зогсоочихсон ч юм алга. Японы тусламжаар, японы хөрөнгөөр гэсэн тодотголтой төсөл бүтээн байгуулалт зөндөө зөндөө. Япон хоолны ресторан гарын 10 байтугай 5 хуруунд багтах цөөхөн байдаг байхаа. Тэдний эзэд нь бүгд япон хүмүүс байдаг эсэхийг бүү мэд. Япон хувцасны дэлгүүр байдаг уу таминь ээ мэддэг бол хэлээд өгөөрэй. Шинэ Токио ч билүү 100 иений барааг авчирч зардаг нэг дэлгүүрийн сүлжээ байдгийг мэдэх юм байна. ТВ-ээр япон драм байтугай япон УСК ч ховор гардаг.  Тийм учраас соёлын эзлэн түрэмгийлэл явуулж байгаа гэж хэлэхэд хэцүү. Ийм ч өнчин хүүхэд тийм ч гэр хорооллын хүүхэд шуухдад туслаад явж байгаа япон хувь хүмүүсийн тухай мэр сэр сонин дээр мэдээ гарсныг эс тооцвол шүү.

Харин солонгосууд манайд гуанз ресторан зочид буудал ажиллуулахаас авахуулаад уул уурхайд шахах хүртэл юм юманд "хөрөнгө оруулалт хийж байгаа", сүүлдээ бүр агаарын замаа хүртэл өг гэж дарамтлав. Гудамжаар хаашаа л харна солонгос ресторан, солонгос хувцасны дэлгүүр, солонгос гэр ахуйн бараа, тв-гээ асаангуут солонгос драм бүх суваг дээр. Бүгдийнх нь ард солонгос эзэн. Яг л соёлын довтолгоо. Тавантолгойдоо оруулах эсэх чинь бидний сайхан харилцаа хэр хөгжиж буйг харуулна ч гэх шиг. Солонгосын тусламжаар гэсэн ганц ширхэг ч тусламжийн төсөл байна уу, би санадаггүй ээ. Яахав манай 30,000 иргэн хар цагаанаар ажиллаж олсон мөнгөө нааш нь явуулж байгааг эс тооцвол. Гэхдээ тэд чинь солонгосын жижиг дунд үйлдвэрлэлд үнэлж баршгүй их хувь нэмэр оруулж хар хөлсөө дуслуулан ажилласныхаа хөлсийг л авч байгаа. Ямар зүгээр хэвтчихээд бэлэн мөнгө нэхээд орилоод байгаа биш.
За тэгээд өөрсдөө дүгнэлтээ гаргана биз. Одоогоор жирийн иргэн хүний нүдэнд харагдаж мэдрэгдэж байгаа нь иймэрхүү л байна.  

 

Монгол дуусчихсан юм биш үү?

Юу вэ, энэ улсыг чинь зараад дуусцан юм биш үү. Гадныхан манай улсыг зарж идээд эдэлж хэрэглээд бидний хэдхэн монголчууд нь со явж хар ажил хийх нь хийгээд үлдсэн хэд нь утаат Улаанбаатартаа шамбааралданхан хордож үхээд цөөн хэд нь малаа дагаж хөдөө хөхрөөд. За мэдэхгүй ээ мэдэхгүй, мэдрэл муудах нь ингэж нервтээд байвал. 

Үүнийг хар л даа.

Багшид юу өгөх вэ?

9 сарын 1-нд хүүхдүүд багшдаа цэцгийн баглаа өгдөг. Энэ үеэр цэцгийн дэлгүүр нэг бут хийж байх шиг байгаа юмаа. Өнгөрсөн жил би охиноо 1-р ангид ороход нь бас өглөө 8 цагт оочёрлож байж нэг баглаа аваад охиндоо өгсөн юм. Охин ч баяр хөөртэй нь аргагүй багшдаа өгсөн. Бусад хүүхдүүд ч бас цэцэг бэлэглэсэн. Тэгээд хүүхдээ дагаад анги руу нь ортол "Юу вэ, OMG". Багшийн ширээн дээр цэцгийн баглааны овоо болчихсон, бараг л босоо зогсож байгаа хүнтэй чацуу шахам өндөртэй. Хөөрхий багш дэвтэр ном юм хумаа хаана тавихаа мэдэхгүй, бүр цаагуур нь цонхны тавцан ангийн буланд хүртэл ширээн дээр багтаагүй цэцгийн баглаанаас хэвтэж байх. Өө тэр цэцэгнүүдийн өнгө зүс гоё сайхан баглаа боодол /үнэ хөлс/ хэнд ч хамаа алга аа. Тэгэнгүүт багш ер нь энэ их цэцгийн баглааг яадаг юм бол доо гэж шууд бодогдов. 

Орой болж охиноо авлаа. Нөгөө цэцэгнүүд ер харагдахгүй байна. Багш нь гэрээсээ хүн дуудуулаад гэр лүүгээ өгөөд явуулчихсан юм болов уу ч ухааны юм бодов. Тэгээд охиноосоо "Танай багш нөгөө олон цэцгээ яасан бэ?" гээд асуусан чинь "Өө ёстой хүн болгоныг аваад яв гээд л өгөөд тараагаад байсан шд. Манай цэвэрлэгч эгч нар хамаад явсан бүү мэд" гэдэг байгаа. Ямар ч цэцэг өгсний үнэ цэнэ алга. Хайран 20,000 төгрөг. Тэрний оронд ядаж набор өгсөн бол багш нь гэртээ хариад хүүхдүүдтэйгээ хуваагаад идчих юм даа. 

Энэ жил хашир хүн гэж хаширсан хүнийг хэлдэг учраас би охиныхоо багшид зүгээр л набор авсан. Тэгээд очоод харсан чинь өнгөрсөн жилийн явдлаас эцэг эхчүүд мэддэг болсон уу ихэнх нь зүгээр тасалгааны цэцэг набор бэлэглэж байна лээ. Цэцгийн баглаа бэлэглэж байгаа хүүхэд их ховор байна лээ шүү.