Зөндөө юм болж өнгөрлөө

Ганцхан долоо хоногийн дотор маш их юм болж өнгөрлөө. ТВ авсан 7 хоногийн дараа хүргэж өгнө гэж байна гээд түрүүн бичиж байсан даа. 7 хоног ч өнгөрч ТВ маань ч ирсэн, гэхдээ энэ хооронд их олон үйл явдал боллоо. 

Юуны түрүүнд манай гэрийнхэн визээ өөрчлүүлэв. Манай хэд хугацаа хожихын тулд "Temporary visitor" визтэй ирсэн байсан юм, жуулчны виз гэсэн үг л дээ. Ирээд ганц хоёрхон хонож байтал "Certificate of Eligibility" нь хүрээд ирсэн шуудангаар. Тэгээд бид хэд өнөө сургууль дээр ирдэг визний үйлчилгээнд хандсан чинь Immigration-д нэг хүний 4,000 иен төлнө, дээрээс нь үйлчилгээний хөлс нэг хүний 6,300 иен авна гэнээ, виз өөрчлүүлэхэд. Тэгээд нэг хүний 10,300 иен, гурван хүнийх чинь 30,900 иен төлөх болоод. Хөхө, больж үзье, тэр иммигрэйшн рүү чинь өөрсдөө явчихая гээд явсан. 4 вагон дамжиж 2 цаг явж байж Чиба хотод байдаг иммигрэйшн орсон. Манайд хамгийн ойр нь тэр байсан юм. Оочёр дараалал бол гайгүй юм билээ. Хамгийн гол нь материалаа сайн бүрдүүлээд буцаж явахааргүйгээр очих хэрэгтэй. Бид хэд материалаа бүрэн бүрдүүлсэн байсан учир санаа зоволтгүй өгөөд учир шалтгаанаа хэлсэн "ОК, хүлээж бай, дуудна" гэлээ. За одоо хэд хоногийн дараа ирж пасспортоо ав гэх юм бол доо гэж ярилцаад сууж байлаа. 20 минут орчмын дараа Монголоос ирсэн тэр гээд манай хүний нэрийг дуудаж байна, яваад очсон чинь манай гурвын визийг нь өөрчлөөд өгчихөж. Ямар ч хэл амгүй тэр дор нь шүү. Хичнээн их баярлаваа. Анх удаа Японд тэр дор нь үйлчилгээ мэдэрдэг байна шд. Дандаа л тэдэн хоногийн дараа эд хоногийн дараа гэдэг байсан болохоор бүүр хаширчихсан байлаа. Виз өөрчлөхдөө хилээр орж ирэхэд наадаг нэг саарал хуулга байдаг, түүнийгээ өөрчлөөд шинээр наагаад өгдөг юм билээ. Пасспорт дээрх виз нь бол хэвээрээ. 

За тэгээд дараагийн бүтээсэн том ажил нь хотын захиргаа орж гадаадын иргэний үнэмлэхэндээ бүртгүүлэв. Манай хүнийх мэдээж 3 долоо хоногийн дараа ирж аваарай гээд пасспортонд нь цагаан цаас хадаад өгчихсөн. Харин хүүхдүүдийнх тэр дор нь өгсөн, нэг цэнхэр жижигхэн хавтас байна лээ. Тэгээд цаашаа явж Эрүүл мэндийн даатгалдаа хамрагдаж үнэмлэхээ авав. Нэг жижигхэн ногоон карт шиг үнэмлэх өгдөг юм тэр дор нь. Энэ даатгалаар эрүүл мэндийн үйлчилгээний хөлсний 70% хямдарна, харин үлдсэн 30%-ийг нь өөрөө төлнө. Гэхдээ эмнэлэгт очих үедээ энэ картаа заавал биедээ авч явах ёстой. Гэртээ мартсан бол уучлаарай гээд л 100% төлбөрөө төл гэнэ шүү.

Мөн цаашаа явж хүүхдийн тэтгэмжинд хамрагдаж бүртгүүлэв. 11 сард бүртгүүлж байгаа учраас 12 сараас эхэлж бодогдоно, 3 сар тутамд нэг удаа банкны чинь данс руу орно/2 сард дансанд орно гэсэн анхных нь/. 3 наснаас доош хүүхэд сард 15,000 иен, харин дээшээ 18 нас хүртэл сард 10,000 иен улсаас тэтгэмж гэж өгнө. Бас хүүхдийн эмнэлэгт үзүүлэх мөнгөн тусламж гэдэгт бүртгүүлсэн. Тэр нь харин хэд байдгийг мэдсэнгүй, 5,000 иен байдаг шиг санагдана. Их үйлчилгээ сайтай шүү дээ. Би энэ эмнэлгийн төлбөрийн тусламж гэдгийг нь мэдэхгүй зөвхөн хүүхдийн тэтгэлэгтээ бүртгүүлчихээд явах гэсэн чинь надад үйлчилж байсан англиар хальт мульт ярьдаг өнөө залуу чинь гар хөлөө дохиж зангаад ганц хоёр мэддэг үгээ хэлээд ямар ч байсан дахиад нэг юманд бүртгүүлэх ёстой "medical fee support for children" гээд ойлгуулаад миний бичиг баримтыг бүрдүүлээд өгч байгаа юм. 

Би чинь япон хэл мэдэхгүй очсон орсон газар болгондоо "Excuse me, I don't speak Japanese. Please call someone who can speak English" гээд суучихдаг хүн байгаа юм /албатай ч юм шиг санаа зовмоор/. Тэгэхээр манай хүн намайг "Япончуудын толгойн өвчин" гэж шоолноо. Хөөрхий минь тэд чинь тэгээд ямар ч байсан хальт мульт англиар ярьдаг хүн чирээд л олоод ирнэ, өнөөх нь надтай түг таг гэж англиар яриад ойлголцоод л яваад байдаг юм. Зарим нь бол маш сайн яринаа англиар. Гар утас, ТВ авах, дэлгүүрт үйлчлүүлэх, банк эмнэлэг орох, хотын захиргаа, хүүхдийн сургууль, хоолны газар, Макдональдс хүртэл. За тэр яах вэ япон хэлээ сурах минь. Нэг л өдөр ор тас инглишгүй газар орчихвол яах болж байна, үргэлж ингэж аз таараа ч уу үгүй ч үү. 

Дараа нь охиноо сургуульд бүртгүүллээ. Хотын захиргаан дээр 4 номерын цонхон дээр очоод боловсролын асуудлыг шийднэ гэхээр нь очлоо. Нэг эмэгтэй уриалгахан нь аргагүй гэрийн хаягийг харж байгаад хамгийн ойр бага сургуулийг тодорхойлоод зузаан утасны ном гаргаж ирж байгаад шууд сургууль руу ярьчихаж байгаа юм. Тэгээд ийм нэр устай ийм хаяган дээр байдаг Монголоос ирсэн хүүхэд танай сургуульд явна хүлээж авна уу гэж байгаа бололтой, цаадуул нь ч уриалгахан гэж жигтэйхэн. Над руу хандаад "Маргааш 10.00 цагт сургууль дээр хүүхдээ дагуулаад ирж уулзана уу гэж байна, таны цаг боломжтой юу?" гэж асуулаа. ОК. Цаашаа тэгье гэж байна гээд дамжуулав бололтой. Утсаар ярьж дуусаад надад "Гадаад хүүхдүүд Японы дунд сургуульд ороход тусламж гарын авлага" гэсэн англи японоор бичсэн ном баахан бичиг цаастай өгсөн. Ингээд манай охин сургуультай болчихлоо. 

Би ёстой тэнэг ээ. Охины сургуулийг шийдсэн мөртлөө хүүгийн цэцэрлэгийг таг мартсан байгаа юм даа. За яахав, хүүхэд цэцэрлэгт ороход аав ээж нь хоёулаа завгүй ажил сургуультай байх ёстой юм гэсэн. Тэгэхээр манай хүн нэг ажил олтол түр хүлээзнэж байхаас. 

Охины сургууль дээр өнгөрсөн 5 дахийн өглөө очиж уулзлаа. Үдээс өмнөх хичээлээ пялчихсан ккк. Хичээлийн эрхлэгч гээд үнэн сайхан ааштай эрэгтэй хүн, англи хэлний багш гэж танилцуулсан ахимаг насны авгай 2 угтаж авав. Сургууль руу нь орохдоо гутлаа тайлаад таавчик өмсөж ордог юм байна лээ шүү нээрээн. Тэгээд уулзалтын өрөөнд оруулж суулгаж байгаад баахан бичиг цаасны ажил эхэллээ дээ. Эхлээд нэг хуудас дүүрэн асуулт асуув. Хичээлийн эрхлэгч асууж англи хэлний багш орчуулж би хариулж хажуугаар нь охиндоо орчуулж өгөв. Өнөөх чинь байсгээд л юу гэнэ үү юу гэсэн бэ ээжээ гээд шалгаагаад болдоггүй. Асуултууд нь ямар нэг харшил өвчин бий эсэх, идэж чаддаггүй хоол унд, шашны зан заншил байгаа юу, аав нь юу хийдэг вэ, дүү байгаа юу хэдэн настай эрэгтэй эмэгтэй, танидаг япон хүмүүс гэрийн чинь ойр байдаг уу, яаралтай асуудал гарлаа гэхэд яаж холбоо барих, охин чинь япон хэл мэддэг үү, англи хэл хэр мэддэг гэх мэт. Тэгээд сургуулийн хичээлийн хуваарь, дүрэм журам зэрэг баахан цаас /даанч бүгд японоор/, мөн англиар орчуулаад бичсэн бүрдүүлэх бичиг хэрэгслийн жагсаалт өгөв. Дэвтэрийг нь хичээлийн эрхлэгч нь өөрөө аваад өгье мөнгийг нь дараа нь өгчихөөрэй гэв. Мөн сар бүр өдрийн хоолны мөнгө төлдөг /өдөрт 260 иен орчим байсан/ түүнийг нэр заасан нэг банкинд данс нээснээр автоматаар сар бүр суутгагдаад байдаг юм байхаа. Хичээлийн эрхлэгч нь нэг дэхийн өглөө намайг завтай бол хамт банк яваад данс нээгээд өгье тэгэхгүй бол бүх бичиг цаас нь япон хэл дээр байгаа гэж байна. Би ч тэгье л гэлээ. Угаасаа яг төв юмуу томоохон салбар дээр нь л англиар ярьдаг хүн байхаас банкны жижиг салбар дээр нь ямар нэг үйчилгээ авахад үнэн төвөгтэй юм билээ дохио зангаадах гэж. 

Ингээд 5 дахь өдөр дуусав...