Хүүхдийн шүдний тухай хэдэн юм хэлэхгүй бол болохгүй нь ээ. Японд байхдаа би нэг удаа "арчаагүй ээж, муу ээж" болсон тухайгаа бичиж байсан даа. Ингэсэн юмаа. Япон явахаасаа өмнө би бусад монгол ээжүүдийн л адил хүүхдийнхээ шүдийг алдаг оног л угаалгадаг өвдөнгүүт нь эмнэлэгт аваачиж эмчлүүлдэг байлаа. Шүдний эмнэлэгт хүүхдээ аваачиж байгаа бол манайд чинь бараг л сайн байна хүүхдэдээ анхаарал халамж тавьж байна гэсэн үг биз дээ.
Wednesday, July 6, 2016
Thursday, June 30, 2016
Васкулит өвчний тухай
Энэ өвчнөөр миний хүү өвдөж байсан тухай би өмнө нь бичиж байсан. Яг энэ өвчнөөр хүүхэд нь өвдсөн олон ээжүүд интернэтээр мэдээлэл хайж байгаад миний блог руу орж ирдэг юм байна. Ээж нарын бичсэн сэтгэгдлийг сая л олж харлаа. Тэгээд энэ өвчний тухай, яаж эдгэсэн тухай дахин бичье гэж бодлоо. Мөн надаас асуух зүйл байвал naranboo@gmail.com хаяг руу имэйл бичээрэй. Мэддэг чаддаг бүхнээ харамгүй хэлж өгье.
Миний хүү энэ өвчнөөр 4 настай байхдаа өвдөж байсан. Анх хөл нь өвдөөд шилбэнийх нь араар хөх хөх толбо туураад түргэнээр эх нялхас явж байлаа. Васкулит буюу судасны ханын үрэвсэл гэдэг өвчин. Яагаад тусдгийг мэдэхгүй. Гэхдээ ээжүүдэд хэлэхэд цусны өвчин огт биш, мөн гамаа сайн бариад эмчилгээгээ тууштай хийхэд бүрэн эдгэрдэг.
Эхэндээ мэдээж маш хүнд хэцүү байсан. Гэхдээ эдгэрэх арга замаа мэдээд авахад түүнийгээ ягштал баримталвал нүдэн дээр л хүүхэд тань эдгэрээд ирдэг юм билээ.
Хамгийн гол 2 юм нь хоолны дэглэм, хэвтрийн дэглэм.
Миний хүү энэ өвчнөөр 4 настай байхдаа өвдөж байсан. Анх хөл нь өвдөөд шилбэнийх нь араар хөх хөх толбо туураад түргэнээр эх нялхас явж байлаа. Васкулит буюу судасны ханын үрэвсэл гэдэг өвчин. Яагаад тусдгийг мэдэхгүй. Гэхдээ ээжүүдэд хэлэхэд цусны өвчин огт биш, мөн гамаа сайн бариад эмчилгээгээ тууштай хийхэд бүрэн эдгэрдэг.
Эхэндээ мэдээж маш хүнд хэцүү байсан. Гэхдээ эдгэрэх арга замаа мэдээд авахад түүнийгээ ягштал баримталвал нүдэн дээр л хүүхэд тань эдгэрээд ирдэг юм билээ.
Хамгийн гол 2 юм нь хоолны дэглэм, хэвтрийн дэглэм.
Wednesday, June 22, 2016
Хавар сайн уу, зун сайн уу?
Сонгуульд нэр дэвшиж байгаа нөхөд ба тэдний дуулианыг харж элгээ хөшөөх юм. Зарим нэг нэр дэвшигчдийг харахаар УИХ-ын сонгууль билүү урлаг спортын аварга шалгаруулах тэмцээн ч билүү. Энэ жилийн сонгууль өмнөх өмнөхөөсөө ч илүү ичих булчирхайгүй нөхдөөр дүүрэн болох нь дээ. Ирэх 4 жилд ямар гээчийн 76 нөхөр гарч ирж бидний амьдралыг самрахыг таашгүй ээ. Ер нь дэлхий даяараа иймэрхүү нөхөд улстөрд амжилттай явах нигууртай үе нь таарч байгаа бололтой, америкт Трамп, филиппинд Дутерте гэхчлэн харж байхад.
Зуны амралтаа төлөвлөж хөдөө явах хуваариа гаргаж байгаа. Дандаа нуур устай газруудаар явахаар төлөвлөж байна. Ирээд гоё зурагтай пост оруулна аа.
Охин 4-р улиралдаа онц гарч миний магнайг тэнийлгэв. Шагналд нь хүсээд байсан бүжгийн дугуйланд нь оруулж өгсөн. Хүүгээ рубик шооны дугуйланд явуулж 6 талыг нь эвлүүлж сургачихаад ирэнгүүт нь ээждээ зааж өг гэж нэхээд. Тэгэхгүй бол манайхан гэрээрээ зөвхөн 1 талыг нь л эвлүүлж чаддаг байсан юм. 6 талыг нь бүгдийг нь эвлүүлж сурах чинь миний бүр аазгайг хөдөлгөөд байдаг байлаа. Зун зүгээр суухаар зүлгүүлж сууя гээд 2 хүүхдээ биеийн хүчний дугуйланд явуулах бодолтой байна.
Нээрэн би өөрөө фитнесст явж байгаа юм байна. Тэгэхгүй бол "хөдөлж үхдэггүй, хөшиж үхдэг" гэдэг үг үнэн гэдгийг өөрийн биеэр батлах гээд байна. Марафонд гүйсэн, замаа багадуулчихсан л болохоос сайхан байсан шүү. Дараагийн удаад 10 км-т гүйж өөрийгөө сорихоор шийдсэн, 5км арай л бага байна лээ.
Хүүхдүүддээ зуны амралтаар нь уншуулах болон өөрөө унших хэдэн ном авсан, зэрэг зэрэг эхлүүлсэн байгаа. Уран зохиолын ном уншсан чинь тархи нэг л хүлээж авахгүй юм. Ийм хийсвэр сэтгэлгээ хүлээж авах нас нь биш болчихсон ч юмуу, эсвэл сүүлд сургуульд сураад дандаа баримт материал сурах бичиг уншсаар байгаад хэт реалист болчихсон ч юмуу, эсвэл одооны уран зохиол хэрэгцээ хангахгүй ч байгаа юмуу мэдэхгүй байна, тэгээд уншиж байгаа номнууд нь дандаа түүхийн ном болж хувирсан. Сингапурын ерөнхийлөгч агсан Ли Куан Югийн номыг уг нь бүр 6 жилийн өмнө эхлүүлж байсан боловч саяхнаас уншиж дуусгах асар их хүсэлд автаж хуудас бүрийг нь шимтэн уншиж байна. Мөн Цыши хатны түүхийг эхлүүлсэн байгаа. Энэ номноос 1800-1900 оны хятадын түүхийг мэдэж болно. Бидний мэдэхгүй төсөөлөө ч үгүй их юм байжээ. Бусдыг нь уншихаараа хэлье, жишээ нь Путин гэх мэт. /Уг хүн нь амьд байхаар унших хүсэл төрөхгүй байнаа бас. Үхэхээсээ өмнө түүхийг яаж ч өөрчилчих юм билээ тийм ээ ккк/.
За тэгээд стресстэхгүй сайхан амьдарцгаая дөө.
Tuesday, February 16, 2016
Сайн уу.
Сайн сууцгааж байна уу.
Ойрд блогоор орж ирсэнгүй. Ингээд таг болчихоороо хүмүүс хүүхэд гаргаад байх юм. Харин би гаргаагүй шүү зүгээр л блогоор орж ирэх завдал болохгүй байна. Ажил дээр иймэрхүү .com өргөтгөлтэй сайт руу орж болдоггүй, гэрт очоод юун компютэр асаах манатай гэрийн даалгавар хоол унд гэсээр байтал унтах болчих юм.
Манай ажил ачаалал нэг их биш ч гэсэн толгой өвтгөсөн асуудлууд ар араасаа гарч ирээд байх юм. За ингэж байж л амьдрал сонирхолтой өрнөлтэй байх байлгүй дээ тийм ээ.
Охин бид 2 хуучин сургуульдаа үлдэхээр шийдсэн. Үлдсэндээ ч харамсахгүй харин ч баяртай байгаа. Учир нь хаана ч ямар ч сургуульд байсан хувь хүн өөрөө л хичээж зүтгэвэл сурч чадахгүй зүйл гэж байхгүй гэж охин бид 2 ярилцаж тохирсон. Энэ сургууль нь шинэчилсэн хөтөлбөрөөр хичээллэнэ хүүхдийг чинь хүмүүжүүлээд өгнө харж байгаарай л гэсэн.
Утаа аймшигтай байнаа, заримдаа машинаас буугаад орц руу орох хооронд хоолой хорсох юм. Сая харин цагаан сарын хэдэн өдрөөр утаагүй байгаад цонхоороо хойд талын байшингаа хараад цочлоо шдээ, "Пөөх ийм байшин байдаг байсан юмуу" гэж.
Битүүнээр лагерьт эмээ өвөөгийнд очиж битүүлж хоол унд идэж тоглож наадаад шөнийн 3 цагт хот руу ирж явав. Замдаа машин дотор мөртлөө аймаар утаа үнэртээд хоолой хорсоод байсан болохоор гэр бүлээрээ маск зүүв. Тэгтэл нөхөр машиндаа бензин авна, маргааш амар гэв. Ингээд клонк орлоо. Хүн нь гарч ирэхээр нь тэдэд хий гэж хэлэх гээд цонхоо онгойлгосон чинь урд талын суудалд суугаа бид 2-ыг хараад цочив. Тэгснээ арын сандал руу манай 2 хүүхэд рүү харснаа жаахан тайвшрав. Гэхдээ л гайхсан харцаар бид 4-ийг нэг бүрчлэн тонгойгоод хараад байсан. Яасан гэхээр шөнийн 3 цагт бензин авах гээд гэр бүлээрээ явж байгаан, учир зүггүй масктай 4 нөхөр.
Ойрд блогоор орж ирсэнгүй. Ингээд таг болчихоороо хүмүүс хүүхэд гаргаад байх юм. Харин би гаргаагүй шүү зүгээр л блогоор орж ирэх завдал болохгүй байна. Ажил дээр иймэрхүү .com өргөтгөлтэй сайт руу орж болдоггүй, гэрт очоод юун компютэр асаах манатай гэрийн даалгавар хоол унд гэсээр байтал унтах болчих юм.
Манай ажил ачаалал нэг их биш ч гэсэн толгой өвтгөсөн асуудлууд ар араасаа гарч ирээд байх юм. За ингэж байж л амьдрал сонирхолтой өрнөлтэй байх байлгүй дээ тийм ээ.
Охин бид 2 хуучин сургуульдаа үлдэхээр шийдсэн. Үлдсэндээ ч харамсахгүй харин ч баяртай байгаа. Учир нь хаана ч ямар ч сургуульд байсан хувь хүн өөрөө л хичээж зүтгэвэл сурч чадахгүй зүйл гэж байхгүй гэж охин бид 2 ярилцаж тохирсон. Энэ сургууль нь шинэчилсэн хөтөлбөрөөр хичээллэнэ хүүхдийг чинь хүмүүжүүлээд өгнө харж байгаарай л гэсэн.
Утаа аймшигтай байнаа, заримдаа машинаас буугаад орц руу орох хооронд хоолой хорсох юм. Сая харин цагаан сарын хэдэн өдрөөр утаагүй байгаад цонхоороо хойд талын байшингаа хараад цочлоо шдээ, "Пөөх ийм байшин байдаг байсан юмуу" гэж.
Битүүнээр лагерьт эмээ өвөөгийнд очиж битүүлж хоол унд идэж тоглож наадаад шөнийн 3 цагт хот руу ирж явав. Замдаа машин дотор мөртлөө аймаар утаа үнэртээд хоолой хорсоод байсан болохоор гэр бүлээрээ маск зүүв. Тэгтэл нөхөр машиндаа бензин авна, маргааш амар гэв. Ингээд клонк орлоо. Хүн нь гарч ирэхээр нь тэдэд хий гэж хэлэх гээд цонхоо онгойлгосон чинь урд талын суудалд суугаа бид 2-ыг хараад цочив. Тэгснээ арын сандал руу манай 2 хүүхэд рүү харснаа жаахан тайвшрав. Гэхдээ л гайхсан харцаар бид 4-ийг нэг бүрчлэн тонгойгоод хараад байсан. Яасан гэхээр шөнийн 3 цагт бензин авах гээд гэр бүлээрээ явж байгаан, учир зүггүй масктай 4 нөхөр.
Subscribe to:
Posts (Atom)